جدايي در دوران عقد

سلام به همه دوستان و جوانان عزیز:
از شما می خواهيم در مورد وقوع پدیده جدایی در دوران عقد نظرات و پیشنهادات و اگر هم خدایی نا کرده تجربه ایی در این زمینه داشته اید و دوست دارید بیان کنید.
متاسفانه این روزها شاهد این موضوع هستیم که خیلی از ازدواج های در دوران عقد به طلاق منجر میشه.
امید است تا با نظرات ارزنده شما تا آنجایی که امکان دارد از بروز این اتفاقات جلوگیری شود.

سلام
سلائق و علائق دوجنس متفاوت برای زندگی مشترک بخودی خود زمینه سلطه و ستیز را بوجود می آورد !
این سلطه و ستیز تا دریافت زبان مشترک ادامه پیدا می کند، در این دوره نوع و نحوه مدیریت بر سلطه و ستیز تعیین کننده قوام زندگی در آینده می باشد!
متاسفانه نگاه خودبینانه و آگاهی کم عمق و خلط زندگی سنتی با زندگی مدرن اوضاع را پیچیده نموده است!
روش ما در آموزه های زوجهای جوان بر مبنای مدیرت صحیح و جذاب در 5 ساله اول زندگی می باشد!
متاسفانه هنوز نتوانستیم آن را فراگیر نماییم! انشا الله با کمک دوستان از طریق سایت و آموزش های حضوری در پایداری زندگی دوست داشتنی جوانان توفیق یابیم!

با سلام خدمت آقای دکتر و دیگر دوستان:
به نظر بنده متاسفانه فقر اعتقادی و فرهنگی بین دو گونه باعث بروز چنین مشکلاتی میشه و دید کور کورانه در زمان قبل از ازدواج و عدم توجه به به اصول فوق(فقر اعتقادی و فرهنگی) در بین زوجین منجر به بروز چنین مشکلاتی میشه.
امیدوارم که جوانان چنین مسائلی رو نادیده نگیرن.

سلام
دوستان سعی کنید موضوع اصلی اختلاف در دوران عقد را بصورت خلاصه بیان فرمایید! اعم از موضوعاتی که منجر به جدایی شده و یا مواردی که موجب رنجیدن خاطر گردیده!

سلام
این چند عامل می توانند دلایل مهمی باشند.
1- عدم آشنایی زوجین با مهارت های زندگی
2- انتظارات نا بجای زوجین از یکدیگر
3- دخالت خانواده ها در زندگی مشترک زوجین
4-اعتیاد
که نهایتا باعث به وجود آمدن بدبینی در زوجین و ترس از ادامه زندگی و در انتها طلاق شده است.

اينكه دوطرف دردوران آشنايي قبل از عقد خوب همو نشناختن!
و
دخالت خانواده ها!

سلام به همگی .دریک کلام عدم صداقت و تظاهر

من حدود يك ساله ازدواج كردم الان بين من وخانمم اختلافات زيادي پيش اومده كه داره منجر به جدايي ميشه
1.وجود حرفهاي نسنجيده و دور از شان يك زن، در كلام زن
2.دخالت مادر زن
3.علاقه دختر به زندگي مدرن و امروزي بودن
4.درك نكردن خصوصيات اخلاقي و روحي شوهر
5.دروغهاي متعدد كه باعث بدبيني و عدم اعتماد ميشود
6. ........
الان هم به خانمم ميگم بيا محل اقامتم زندگي مشترك رو شروع كنيم پدر و مادر خانمم ميگن كه ما بچمون رو تو بوته پيدا نكرديم كه بفرستيم اونجا. :(

اينجانب يكي از قربانيان طلاق در دوران عقد هستم. البته نظر خودم اينه كه خلاص شدم نه قرباني و اگر ادامه مي دادم وضعيت به مراتب بدتر و سخت تر مي شد.
بنظر من سه اشكال اساسي وجود دارد :
1- اشكال قانون.
2- مهريه هاي سنگين.
3- عدم آگاهي نسل جوان از قانون و تبعات حقوقي عقد و كلمه ((عند المطالبه)) كه در هنگام عقد زير آنرا به راحتي و بدون آگاهي امضاء مي كند.

بنظر شما، وقتي بلافاصله بعد از عقد، دختر خانم كه حتي يك ساعت با شوهرش زندگي نكرده با كوچكترين اختلافي دوان دوان ميرود دادگاه خانواده و نصف مهريه را به اجرا مي گذارد و حكم جلب شوهر را مي گيرد و مي گويد تا مهريه اش را نقد نگيرد به خانه شوهر نمي آيد و اتفاقاً دادگاه هم حق را به دختر خانم ميدهد و جوان از همه جا بي خبر تازه مي فهمد كه در چه مصيبتي گرفتار شده است، بنظر شما اشكال كجاست ؟

اگر در دانشگاه ها بجاي اين همه واحدهاي غير ضروري، يك واحد دادگاه خانواده ميگذاشتند، اين همه جواني كه همين الان در زندان هستند، بخاطر عدم توان پرداخت نصف مهريه در دوران عقد، يا سر زندگيشان بودند يا اساساً ازدواج نمي كردند و بجاي زندان، الان در خانه پدرشان در عالم مجردي راحت خوابيده بودند. بنظر شما در چنين شرايطي مجرد بودن و زن نگرفتن بهتر است يا عقد كردن و سر از زندان در آوردن ؟

جوان بخت برگشته عقد مي كند به اميد اينكه در آينده نزديك ازدواج كند و بجاي گناه، در دوران عقد و از راه شرعي و حلال، از دركنار همسر بودن لذت ببرد، خبر ندارد كه گير يك كلاه بردار و اخاذ افتاده و خانم بعد از عقد بلافاصله يا بعد از چند روز يا چند ماه، نصف مهريه را اجرا مي گذارد و آقا بجاي زندگي و لذت بردن از دوران نامزدي، سر از زندان بند محكوميت هاي مالي در مي آورد و معلوم نيست كه سالم از انجا خلاص شود و خداي نكرده معتاد نشود و يا با چند خلاف كار حرفه اي و كلاه بردار آشنا نشود و مسير زندگي اش بعد از خروج از زندان تغيير نكند.

بنظر شما چه بايد كرد ؟ آيا نبايد بيش تر از گذشته به جوانان آگاهي داد ؟ آيا نبايد قانون را اصلاح كرد و بطور مثال شرط پرداخت مهريه به زوجه را رفتن به خانه شوهر يا زندگي كردن قرار داد تا حداقل بساط اينجور كلاه برداري و اخاذي ها برچيده شود ؟

بنظر شما آيا وقت اصلاح قانون فرا نرسيده است ؟

باتشكر

واویلا یعنی هم یک ساعت بعد عقد رفته دادگاه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

این چه زنی دیگه؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خدا نصیب گرگ بیابون نکنه؟؟؟؟؟؟؟؟

خوب رلکس رلکس رلکس تر

نخواستن بوخورن مهریتو که اینقدر هول شدی؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!

البته خوب باید پسرا حواسشون باشه دیگه به این چیزا

به هر حال اسلام گفته عندالمطالبه

باید یک مقداریو مشخص کنی که بتونی بدی

ولی دیگه اینجور زنم نوبره والا!!!!!!!!!!!!

با سلام
اين هم يكي ديگر از نمونه هاي عدم علم به معامله بزرگ ازدواج. بارها و بارها عرض كردم كه ازدواج بازيچه نيست كه بتوان با عشق هاي خياباني و عشق هاي الكلي آن را شروع كرد. ازدواج يك معامله بزرگ است كه ضرر در آن از بزرگترين ضررهايي است كه به انسان مي رسد و سود در آن از بزرگترين سودهايي است كه به انسان مي رسد.
آگاهي به ازدواج چه ربطي به دانشگاه است و مدرسه دارد! چرا هي دنبال مقصر در خارج از خود مي گرديم. خودمان مقصريم كه عقل را كور احساسات مي كنيم و بدون كسب آگاهي لازم وارد معركه ازدواج مي شويم بعد هم تقصير را مي اندازيم گردن قانون، دانشگاه و ... ديگر.
هميشه گفته و مي گويم: ازدواج آگاهانه زندگي عاشقانه!

باسلام بنظرم اگهدوره نامزدي طولاني تر باشه وبجاي تابعيت از احساسات بانگاه عقلاني به رفتار طرف مقابلمون شخصيت اون رو تاحدود زيادي ميتونيم بشناسيم بنظرم اختلافات رو در اين دوره بايد جدي گرفت برخلاف عقيده بعضي ها نبايد به اميد اين نشست كه بعداز ازدواج ميشه عوضش كرد چه بسا وضع بدتر هم بشه

با سلام به دوستای عزیز میخاستم بگم اقای babakpilot شما که میگید مهریه خوب نیست من 2 ساله عقد کردم با وجود مهریه ی زیادی که دارم همسرم منو ول کرده قید همه چیزو زده حالاهم میگه من با یکی دیگه اشنا شدم شناسناممو اتیش زدم ثبتنام کردم برم سربازی تو دستت به من نمیرسه من نمیدونم اگر این مهریه نبود چی میشد حتما" هر کی میرفت یه دخترو عقد می کرد اسمشو می زاشت روش بعد از این که ازش خسته میشد ولش میکرد به راحتی می رفت سراغ یکی دیگه اصلا" هم براش مهم نبود چه بلایی سره اون دختر میاد

جناب ASALETARAVAT باسلام
احتراماً بنده عرض نكردم كه مهريه خوب نيست. اينجانب خودم هم خواهر دارم و هيچوقت راضي نميشم كه بطور مثال يك نفر پيدا بشه و بياد خواهر منو بدون هيچگونه تضميني يا مهريه اي ورداره و ببره. منظور اينجانب اين بود كه اگر تدابيري در قانون اتخاذ مي شد و پرداخت مهريه مثلاً مشروط به زندگي كردن و آمدن دختر به خانه مرد مي شد، مسير بسياري از كلاه برداري هايي كه همين الان بواسطه عقد كردن و بلافاصله اجرا گذاشتن نصف مهريه انجام ميشه قطع مي گرديد.
يا اينكه شرط و شروطي در عقد نامه ها ذكر مي شد و طرفين ملزم به امضاي آن مي شدند كه به فرض اگر دختر خانم قصد كرد وقتي از پله هاي محضر خانه آمد پائين بلافاصله برود دادگاه خانواده و نصف مهريه را به اجرا بگذارد، اهرام هاي كنترل كننده اي در قانون يا عقد نامه ها وجود داشته باشه تا جلوي چنين اخاذي هايي گرفته بشود.

همچنين ضمن عرض ادب خدمت جناب azad_raha ،
عرض شود فرمايشات شما كاملاً متين و فرض مي ‌كنيم اينجانب بدليل نا آگاهي به اين گرفتاري دچار شده باشم.
اولاً ازدواج بنده ((عشق هاي خياباني و عشق هاي الكلي)) نبود و مسير طي شده كاملاً سنتي و براساس معرفي يكي از اقوام و كاملاً زير نظر هر دو خانواده اتفاق افتاد و ما علم غيب نداشتيم كه اين خانواده كه پدر و دختر هر دو تحصيل كرده و از شخصيت و جايگاه اجتماعي معقولي برخوردارند قصد دارند در آينده و بلافاصله بعد از عقد نصف مهريه را بي دليل مطالبه كنند و به اصطلاح حقشان را بخواهند و لذا در كمال احترام خواهشمند است بدون اطلاع از جزئيات پرونده كه در دادگاه خانواده جريان داشته و الان مختومه شده، از قضاوت يكجانبه ترجيحاً پرهيز گردد.
ثانياً بنده به دنبال مقصر اعلام كردن دانشگاه و قانون و . . . و انداختن همه تقصير ها به گردن عوامل خارجي نيستم و در درجة اول خودم را مقصر مي دانم زيرا هميشه اين تصور اشتباه را داشتم كه مقوله اي بنام مهريه فقط موقع طلاق به ميان مي‌آيد و اصولاً عناويني مانند ماده 1085 قانون مدني و يا ((حق حبس)) تا اين سن كه رسيده ام حتي يك بار هم به گوشم نخورده بود و منظور از طرح داستان زندگي خودم اين بود كه در يك رسانه فراگير مانند اينترنت (باتوجه به عنوان تاپيك : جدايي در دوران عقد) به جوانان نا آگاهي مثل خودم اطلاع رساني برادرانه‌اي كنم كه چشمانشان را خوب باز كنند و در دامي مشابه دامي كه من افتادم گرفتار نشوند چون چنين اطلاع رساني هايي در ساير مكان‌ها مانند دانشگاه‌ها صورت نمي‌گيرد و اكثر آقايان جوان از متن قانون خانواده بطور 100% بي اطلاع اند و حتي يك ماده از قانون را هم در عمرشان نخوانده‌اند و كسي به آنها حتي آموزش تئوري هم نداده است. حال اگر طرح چنين مباحثي (داستان هاي واقعي) بتواند از صد مورد ازدواج غلط، جلوي يك مورد را هم بگيرد من فكر ميكنم خدمت بزرگي انجام شده و بايد خدا را شكر كرد

همچنين به فرض كه تعداد بيشماري از جوانان ما مثل بنده نا آگاه باشند و از تبعات حقوقي امضاي عقد نامه و دوران عقد بي اطلاع باشند. بنظر شما و ساير دوستان كه اين مطالب را مي‌خوانند، آيا تاوان اين ناآگاهي زندان است؟ لازمست دقت شود كه تحمل يك ساعت زجري كه بلحاظ جسمي و روحي اينجانب در زندان (فقط بواسطة عقد و نه تشكيل زندگي) كشيده ام قابل توضيح و شرح دادن نيست و خدا نصيب هيچ كافري نكند.
بله، يك زماني يك فردي كلاه برداري مي‌كند،
چك بي محل مي‌كشد،
در نظام اقتصادي كشور اخلال ايجاد مي‌كند،
واردات و صادرات غير قانوني مي‌كند،
جنس احتكار مي‌كند،
و هزاران جرم ديگر،
اگر به زندان بيوفتد خيلي اتفاق عجيبي نيوفتاده است زيرا تاوان جرمش را پس مي‌دهد ولي بنظر شما آيا عجيب نيست كه يك جوان بخت برگشته اي، صرفاً بمنظور گناه نكردن و تأمين نيازهاي جسمي و روحي از راه شرعي و حلال و اجراي سنت پيغمبر و تشكيل خانواده و نهايتاً رسيدن به تكامل و آرامش برود ازدواج كند و طرف مقابل بلافاصله بعد از عقد و بدون نياز به هيچ دليلي، نصف مهريه را به اجرا بگذارد و جوان بيچاره بدون اينكه خلافي مرتكب شده باشد فقط و فقط به جرم عجز از پرداخت مهريه همسرش سر از زندان و بند محكوميت هاي مالي در بياورد؟ بنظر شما يك جاي كار نمي لنگد و آيا قانون در اين بخش بخصوص اشكال ندارد؟
آيا تاوان اين نا آگاهي از قانون خانواده، زندان است؟ آيا اين شدت مجازات براي صرفاً يك نا آگاهي كمي زياد و غير منصفانه نيست؟ آيا نبايد مكانيزم ديگري و مجازات سبكتري براي اين ناآگاهي در قانون تعبيه شود؟
همگان استحضار دارند كه خود قضات محترم دادگاه ها و حتي نمايندگان مجلس هم به اين امر اذعان دارند كه قانون خانواده اشكال دارد و بايد اصلاح شود و زندان جاي محكومين مهريه نيست لكن قانون دست قضات را بسته و قاضي چاره اي جز صدور رأي براساس قانون ندارد. حتي ظرف يكي دو سال گذشته طرح ها و لوايح مختلفي در صحن مجلس مطرح شده مانند تعيين سقف براي مهريه و يا نوشتن كلمة ((عند الاستطاعه)) بجاي ((عند المطالبه)) در عقد نامه ها كه جاي بحث درخصوص رأي آوردن يا نياوردن آنها در اين مكان نيست.
لذا خواهشمند است باتوجه به موضوع تاپيك كمك كنيم و مبحاثي را در اين مقوله مطرح كنيم شايد مسئولي و دلسوزي آنرا بخواند چه بسا تأثيري هرچند اندك در بازبيني قوانين داشته باشد و باب جديدي در قوانين خانواده باز شود كه به اين واسطه حداقل از تعداد محكومين مهريه در زندان ها كم شود.
باتشكر